معرفی نویسنده نيكلاي گوگول

نيكلاي گوگول

1809- 1852- روسي

گوگول که استاد طنز و کاریکاتور سیاه بود، رمان‌ها، نمایشنامه‌ها و داستان‌های کوتاهی نوشت که پوچی زندگی در روسیه‌ی تزاری را به تصویر می‌کشید. او که پسر یک ملاک اوکراینی بود، به قصد شاعر شدن به سن‌پترزبورگ رفت. او از طریق مشاغل اداری مخارجش را تامین می‌کرد، تجربه‌ای که به او بینش دقیقی درباره‌ی ساختار بروکراسی دولتی داد. سرانجام با تشویق الکساندر پوشکین، به یک نویسنده‌ی تمام وقت تبدیل شد. رگه‌ی پوچ‌گرایی و طنز گوگول در ۱۸۳۶ با نمایش درخشان «بازرس» و داستان کوتاه فراواقعی (سوررئال) «دماغ» ظهور کرد. از ترس آزار و شکنجه‌ی دولت، دوازده سال بعدی را خارج از کشور زندگی کرد، بیشتر در رم؛ جایی که شاهکارش «نفوس مُرده» را نوشت که طبقات متوسط روسی و طمع و فساد مالکان را به تمسخر می‌گیرد. این رمان، همراه با داستان کوتاه «شنل»، گوگول را به عنوان نثرنویسی برجسته معرفی کرد. گوگول در سال‌های پایانی زندگی برای یافتن آرامش به مذهب رو آورد، ولی نتوانست پروژه‌های ادبی بزرگ را محقق کند.

آثار کلیدی: «دماغ» ۱۸۳۶، «بازرس»، ۱۸۳۶، «نفوس مُرده» ۱۸۴۲، «شنل» 1842